Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

κοντά στο τέλος

Σήμερα βρέχει πάλι 
Ευτυχώς Να ξεπλύνει λίγο τις αμαρτίες μου Κάπου χάθηκα πάλι ρε γαμώτο Κάπου έχασα την πίστη μου σ ανθρώπους Δεν εμπιστεύομαι πλέον και δεν ελπίζω Ακομα και αυτα που γραφω σκίζω Μα δεν θελω να σε εμπιστευτώ Να σου πω αυτα που νιωθω Η μαυρίλα που κρύβω μεσα μου χειρότερη και απ το μεγαλύτερο σου φόβο Φοβήθηκα πολύ την πάρτη μου Δεν ξερω αν φταιω εγω ή φταει ο κοσμος Το μόνο που θα παρακαλούσα είναι η μάνα μου να μου χαϊδεύει τα μαλλιά πριν διαλυθεί ο κόσμος

ο ρολος

Νομίζω έχασα τα λόγια μου 
Ψάχνω κάποιο μονόλογο να πει όσα εγώ πάλι δειλιάζω 
Ένα χαρακτήρα να ταυτιστώ κάτι να πω 
Αφού με τις σκέψεις μου αηδιάζω 
Και πάνω στην σκηνή στην τελευταία πράξη θα σου πω 
Δεν είσαι εντάξει 
Με άφησες πάλι μόνο μου 
Αφού ξέρεις πως φοβάμαι το σκοτάδι