Νομίζω έχασα τα λόγια μου
Ψάχνω κάποιο μονόλογο να πει όσα εγώ πάλι δειλιάζω
Ένα χαρακτήρα να ταυτιστώ κάτι να πω
Αφού με τις σκέψεις μου αηδιάζω
Και πάνω στην σκηνή στην τελευταία πράξη θα σου πω
Δεν είσαι εντάξει
Με άφησες πάλι μόνο μου
Αφού ξέρεις πως φοβάμαι το σκοτάδι
Το φως των προβολέων καλύπτει το σκοτάδι μέσα μας αλλά κανένας ρόλος μας, που φτιάχνουμε, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το όλο μας, που ψάχνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή