Η μέρα μικραίνει επικίνδυνα .

Η μέρα  μικραίνει επικίνδυνα τον τελευταίο καιρό 

 Φτιάχνω καφέ  και ανάβω τσιγάρο για να έρθω στο τώρα
 μέχρι να ρίξω νερό στο πρόσωπο μου έχει πάει απόγευμα 
 Πέφτω στο κρεβάτι με λίγη μουσική και μέχρι να έρθει το ρεφρέν έχει νυχτώσει 
 Νύχτωσε νωρίς και σήμερα 
Έχει γίνει τόσο μικρή η νύχτα που πλέον την μπερδεύω με το όνειρο 
Ανοίγω τα μάτια μου και δεν ξέρω σε πια πραγματικότητα θα 
ξυπνήσω
Ζω  σε εικόνες φανταστικές του μέλλοντος και το επόμενο λεπτό σε ένα χαρούμενο παρόν
Όλα στο κεφάλι μου κινούνται σε ρυθμούς μέσα στο νερό 
Όλα αργά και παράξενα 
Άνθρωποι που μου μιλάνε και ξεχνάω να ακούσω 
Μετά ξυπνάω και θυμάμαι όσα 
είπαν
Ποιος εαυτός πρέπει τώρα να απαντήσει;
         Αυτός που χτίζω ή αυτός που κάνω πως είμαι; 
Το πρόβλημα με το να ξυπνάς είναι ότι η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ αντάξια των ονείρων 
Πάλι ξυπνάω με τα χέρια μου να τρέμουν
          τι εφιάλτες με επισκέφτηκαν το βράδυ; 
Κοιμήθηκα ; Δεν θυμάμαι. Μπορεί να  έμεινα ξύπνια να κοιτάζω το ταβάνι.
Ούτε που ξέρω ούτε που θυμάμαι και φαντάσου έγινε δυο ώρες πριν 
Το μυαλό μου με σέρνει μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας και εγώ νιώθω αδύναμη να πατήσω στα πόδια μου 
Υπεκφεύγω τα όνειρα πιο πολύ από την πραγματικότητα 
Όλα αυτά μου φαίνονται σκόρπιες προτάσεις 
Και ποιος τις γράφει; 
Δεν ξέρω πλέον με ποια πλευρά του εαυτό μου να μαλώσω
Μάλλον θα φτιάξω μια καινούργια να την δώσω να την κατασπαράξουν οι υπόλοιπες 
Διψάνε για ζωή και μου το θυμίζουν πριν πάω να κοιμηθώ όταν πάω να κλείσω τα μάτια 
μειώνοντας μου σταδιακά την αναπνοή 
Και το πρωί θα τις σκοτώσω με δυο χάπια και θα ξημερώσει πάλι νύχτα 
 

Κοιμάμαι ή ξύπνησα;